Brommers

Toen ik in september in Belmont was kreeg ik bezoek van vrienden die allemaal van gemotoriseerde tweewielers houden. Gert en Juk hadden zelfs hun eigen Peugeotjes meegenomen. We maakten een paar prachtige tochten zonder pech door de omgeving. Op de foto poseren we bij het spoorviaduct van Mussy-sous-Dun. Er waren meer mensen die deze bezienswaardigheid bezochten. 

Hans ziet mogelijkheden

Hans is dol op de oude Franse kerken. Terwijl ik klus gaat hij er regelmatig op uit om oude monumenten te bezoeken. Heel soms ga ik met hem mee. Bij deze kerk zag ik bij de container iets wat mijn aandacht trok en ik maakte Hans er op attent. Ondanks dat dit kruis en hekwerk is afgedankt, het graf is geruimd en ik het graag had gehad om het graf van Sus wat op te leuken heb ik te veel schroom om het mee te nemen. 

Badkamer 12

In de foto hierboven breng ik een eerste laag coating aan op de muur (de zijden die wit worden) en de lambrisering. In de foto hieronder hoe het er uit ziet als het bedekt is met de eerste laag. De vrijdag voor vertrek wilde ik de tweede, definitieve, laag aanbrengen maar halverwege die klus, bij het beklimmen van de steiger, bleef ik met mijn overall ergens aan haken, raakte uit evenwicht en donderde met steiger en al tegen de vlakte. Dat was het voorlopige einde van mijn badkamerklussen. Ik had gelukkig niks gebroken, een geluk bij een ongeluk, maar heel veel pijn waarvan ik langzaam, weer thuis in Nederland, ben hersteld. Je kan niet voorzichtig genoeg zijn.

De kippen van Maurice

 

Wijlen Maurice had de laatste jaren drie redelijk tamme kippen waarvan hij een exemplaar op de foto hierboven in zijn handen heeft. Door een marter of ander roofdier waren er twee gedood en daarom kocht hij vorig jaar twee nieuwe kippen. Minder tam, beetje bangig. En het boterde totaal niet tussen de enige overgebleven oude kip en de twee nieuwelingen. De oude kip was duidelijk de baas op het terrein en viel de andere twee aan als zij in de buurt kwamen, zeker op de momenten dat ik restjes eten over de heg gooide. Dan kwam zij aangerend en moesten de twee nieuwelingen op afstand toezien hoe zij al dat lekkers naar binnen werkte.  Zoals ik in een eerdere post al schreef ving ik muizen. Maar wat moest ik er mee als de foto gemaakt was? Misschien vinden de kippen ze wel lekker dacht ik toen ik de eerste muis over de heg  slingerde. Zoals altijd kwam de oude donkerbruine kip als eerste aangerend, op korte afstand gevolgd door de twee lichtere jonkies. Voorzichtig, onbekend met dit nieuwe voer, pikte ze een keer in de dode muis, liet hem weer vallen, keek naar mij en de jonkies en pikte voorzichtig nog een keer. 

De volgende dag toen ik muis twee in de kippentuin gooide was er enige terughoudendheid geen sprake meer. De oude kip, de anderen wegjagend, dook op de dode muis en rende, gevolgd door de twee anderen met de muis aan een poot in de snavel naar een veilige plek. Schijnbaar was muis een smakelijk hapje.  Bij de laatste muis gebeurde er iets nieuws. De oude dame, op de hielen gezeten door de twee anderen rende naar de in het gras liggende muis, pikte er in en draaide zich om om er mee te verdwijnen. Op dat moment werd ze aangevallen door een,  in de loop van de weken, steeds brutaler jonkie. Zij liet van schrik de muis vallen welke in ijltempo door de aanvalster van de grond werd gepikt en sprintend in veiligheid gebracht. De oude kip bleef verbouwereerd achter, zich mogelijk beseffend dat haar positie aan de top voor altijd verloren was gegaan.

Een dag later hoorde ik geschreeuw van vrouwen, gekrijs van kippen. Het duurde een poosje voordat ze alle drie in een doos achter in de auto werden afgevoerd. Dede had besloten dat ze weg moesten, zij had niet de puf en mogelijkheden om ze na de dood van Maurice langer te verzorgen. 

Ik mis ze, en vooral die oude kip. Bijzonder hoe je aan kippen gehecht kan raken. 

Badkamer 11

 

Dit worden de kleuren van 2  muren van de badkamer. Het stucwerk wordt bruin, het houtwerk geel en de lambrisering groen. Het zijn de kleuren die onder de lagen behang vandaan kwamen en waarvan ik denk dat dat de kleuren waren waarmee de wanden na de bouw van het huis bedekt waren. 

Mooi hoofd

Op rommelmarkten en bij de Emaus komen mensen met prachtige markante hoofden. Deze man zat minutenlang stil achter zijn kraam, starend in het niets met een al lang gedoofde peuk, ik gok een Gitane, in zijn mondhoek. Zijn hond in eenzelfde pose. Zonder peuk helaas.

Badkamer 10

Ik heb besloten dat ik rondom lambrisering wil in de badkamer. Vriend Juk raadde me aan om watervast hardboard te gebruiken en daarover een speciale coating.  De muren rond de ramen bekleed ik ook met dat board en ik ben er nog niet uit welke kleur ik het zal geven. 

Rond het plafond wilde ik ook een lijst. Van stroken gipsplaat maakte ik een bescheiden omlijsting waarna de eerste laag latex er op gezet kon worden.

Badkamer 9

 

Voor de nieuwe badkamer heb ik een kastje gekocht waarop ik de wastafel ga plaatsen. Onder de wastafel wilde ik een marmeren plaat. Deze loeizware plaat heb ik van iemand gekregen, gaten ingeslepen, op maat gemaakt en gepolijst. Vriend Geert hielp om hem naar boven te sjouwen.

Muizen

 

Mensen die mij een beetje kennen weten dat ik iets heb met het fotograferen van dode dieren. Ik heb een serie foto's van, door auto's, platgereden exemplaren, ben heel tevreden over een foto van de ingewanden van een geslachte haas. Maar vooral veel foto's van muizen in de val. Er zijn maar weinig mensen die mijn muizen-in-de-val-foto's weten te waarderen. Gelukkig is er 1 collega die een foto zo mooi vond dat ze wel een print wilde en hem ingelijst in huis heeft hangen. Misschien komt mijn muizenmoordlust door de periode dat ik in Amsterdam woonde. In de bovenwoning waar ik toen woonde waren muizen een ware plaag. Hele nachten lag ik woedend wakker van het getrippel en geritsel. Ik wilde ze weg hebben maar Amsterdamse muizen zijn ratteslim. Zij lieten zich op geen enkele manier vangen. Om gek van te worden. En ik gruwelde van ze. De kaas verdween uit de val maar de muis was keer op keer verdwenen. Hondsbrutaal wandelden ze door het huis. 

In Belmont grenst de bijkeuken, wij noemen het de cave, aan het kippenhok van Maurice. Vooral in de koude maanden zie ik regelmatig een muis wegschieten als ik wat uit de koelkast ga halen. Maar hoe heerlijk, de Franse muizen zijn heel erg dom in vergelijking met de Amsterdamse. De eerste keer dat ik een val zette met daarin een stukje kaas had ik me nauwelijks in de keuken op mijn stoel laten zakken toen ik een klap hoorde en de eerste muis al het loodje had gelegd. Binnen enkele dagen moordde ik, sorry dierenliefhebbers, een hele muizenfamilie uit. Ouders, kinderen, opa's en oma's, ooms en tantes. Alsof ze zaten te wachten tot het hun beurt was om de dodelijke klap te krijgen. Na een aantal dagen werd het stil.

Afgelopen vakantie was er weer onrust in de cave, lagen er her en der muizenkeutels en was het weer tijd voor actie. Ook nu ging het snel. Ik ving drie muizen met zetzelfde blokje kaas. Na vier muizen werd het weer stil. 

Maurice

Dit voorjaar werd Maurice, de buurman die mij hielp bij allerlei klussen, technische raad, gereedschap en de aanhanger uit leende, die mijn huis in de gaten hield, met wie ik in het verleden op de motor tochtjes maakte in de omgeving, die de standen door gaf aan de EDF als zij voorbij kwamen om de meter op te nemen, mijn steun en toeverlaat, ziek. Hij, de bejaarde ADHD-er, die niet stil kon zitten en altijd in de weer was in de tuin, zijn auto's. kinderen en kleinkinderen, had geen energie meer. Hij begon zoals elk jaar met het het klaar maken van de moestuin maar het lukte hem niet. Zijn eetlust verdween en hij viel in korte tijd meer dan 10 kilo af. Uiteindelijk bleek uit onderzoek dat hij leverkanker had. Er is nog getracht hem te behandelen  maar Maurice wist dat hij dit niet kon overleven. In de paar korte gesprekken die we hadden was hij opmerkelijk accepterend, rustig. Een week voor mijn septembervakantie is hij overleden. Dede, zijn vrouw blijft alleen achter. Voorlopig blijft zij hier wonen. Als ik er ben zal ik haar wat helpen met het op orde houden van de tuin. 

 

Peugeot GL10

De hoeveelheid Franse brommers, Peugeot en Mobylette breidt zich uit. Afgelopen winter kocht ik de, betrekkelijk zeldzame, Peugeot GL10. Na een grondige opknapbeurt ging hij, achterop de fietsdrager van de bus, de afgelopen vakantie  mee naar Belmont. 

Badkamer 8

 De plinten, omlijsting van de ramen en de toekomstige lambrisering heb ik, en Hans hielp me daarbij,

 

verwijderd en buiten in de zon afgebrand, hersteld, bijgemaakt, geschuurd en in de (blauwe) grondverf gezet. 

Ik ga de gele verf op kleur laten aanmaken en een volgende vakantie een eerste laag aanbrengen waarna ik, als de nieuwe vloer ligt en de wanden met de speciale coating zijn bedekt,  alles weer monteer.

Naakte dames 11

 

Brommerrijden in Frankrijk

De laatste week van mijn vakantie was het druk in Belmont. Met mijn bezoek verschillende gemotoriseerde tochtjes gemaakt. Dit keer geen brommers die er mee ophielden. Het is voor het eerst! 

https://youtu.be/3J0yF_JMtxU

Schuurvondsten

Al lang voor de term Urban Exploring bestond en heel veel sites prachtige foto's van verlaten huizen, fabriekspanden met de wereld deelden had ik al een ontembare drang om in leegstaande panden  rond te snuffelen en als dat kon foto's te maken. 

Ooit besteedde ik met Liesbeth een hele trekvakantie door Frankrijk aan insluipen. Ik kan de adrenaline, ben geen held, nog door mijn lijf voelen razen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook wel eens wat meegenomen heb uit een verlaten pand zoals onderdelen van een Solex. De laatste tientallen jaren ben ik nog wel nieuwsgierig maar minder gedreven. Toch kan ik het niet laten tijdens een wandeling, als ik langs een pand zoals hierboven kom, even mijn neus naar binnen te steken. In dit pand zag ik een enorme stapel landbouwverleden.

Camping Belmont

 

Mijn collega Lillian bracht me in haar eerste en mijn laatste vakantieweek een bezoek met haar minicamper. Zij installeerde zich in de boomgaard.

Japanse duizendknoop

Nu ik sinds een jaar weet hoe hij er uit ziet, de Japanse Duizendknoop, valt het me op dat hij op heel veel plekken woekert in zowel Nederland maar ook in Frankrijk. In Belmont waar ik mijn huis heb trof ik het aan op heel veel plekken langs de wegen en in weilanden en het lijkt niet fanatiek bestreden te worden. Ik durf nu geen compost meer te halen bij de gemeente want ik ben bang dat de gemaaide bermresten met daarin de woekerplant in het compost wordt meegenomen en op die manier verder wordt verspreid. Ik was met vrienden wandelen langs de Loire en ik zag daar kilometers lang de oevers helemaal overwoekerd met deze metershoge alle andere vegetatie verstikkende plant. 

Nieuwe wandelingen

Sinds enkele jaren is het canton Belmont gefuseerd met Charlieu. Bij de plaatselijke sigaretten- en krantenboer ligt een boekje met daarin de uitgezette wandelingen van de twee gemeentes. Voorheen had ik alleen het boekje van Belmont en losse blaadjes met wandelingen in en rond Chauffailes. Die wandelingen had ik al diverse keren gelopen. Met de vrienden die mij in de laatste week bezochten liepen we er een route die ons een stuk langs de oevers van de Loire leidde. 

Badkamer 7

Tijdens de afgelopen vakantie ben ik verder gegaan met het plaatsen van een voorzetwand aan de raamkant van de badkamer en het afwerken met gipsplaten van het plafond en de wanden en, zoals ik al liet zien in de vorige post, met het verwijderen van oud behang van de andere muren.