Op reis

Onderweg

Half maart vertrokken Wicher, Hans en ik ondanks alle Coronabeperkingen naar Frankrijk. De Nederlandse overheid raadde buitenlandse reizen af. 'Alleen strikt noodzakelijke reizen.' stond er op de vele berichten van de overheid. Maar wat is strikt noodzakelijk? Op de diverse Frankrijksites werd eindeloos verhit en vaak boos gediscussieerd over de uitleg van de vage term 'Strikt Noodzakelijk'. 

Een telefoontje van Wicher naar buitenlandse zaken leverde geen duidelijkheid op. Ook daar lieten ze het over aan de interpretatie van de burger. Wij besloten dat afreizen naar Belmont voor mij, ons,  'Strikt noodzakelijk' was. Ik was er een half jaar niet geweest, moest nodig inspecteren hoe alles er bij lag en ook grapten we dat het om niet gek te worden door de eindeloze lockdown ook voor ons welzijn 'Strikt Noodzakelijk' was om er even tussenuit te gaan. Daarnaast vonden we dat de risico's op besmetting in de Franse omgeving echt stukke geringer was dan thuis, alle drie wonend in drukke Nederlandse steden.

En zo vertrokken we begin maart,  met het busje van Hans, heel vroeg van huis om  om op tijd binnen te zijn vanwege de Franse avondklok, volgeladen met gereedschap en andere spullen, met negatieve PCR verklaring en een verklaring op eer om door Belgie te mogen rijden, naar Belmont. Zonder controle door douane, politie of andere overheidsdienaren bereikten we Belmont waar het huis er nog bijna zo bij stond als ik het in september had achtergelaten.