Traditie

Vorige winter verbleef ik viereneenhalve maand in Belmont met Sus, mijn hond. Het was een test. Zou ik het langere tijd volhouden daar? Zou ik het zelfs leuk vinden? Een ding weet ik zeker: Als ik het in de winter leuk vind in Belmont dan weet ik zeker dat het me tijdens de andere jaargetijden ook wel zal bevallen.

Al in de zomer had ik vijf kuub hout ingeslagen en ik had samen met mijn broer er voor gezorgd dat de kachelaansluiting in de keuken weer functioneerde door op zolder een nieuwe dubbelwandige schoorsteenpijp aan te sluiten op de daar gesloopte resten. Via Marktplaats had ik een JOTUL N602 houtkachel gekocht. Ik zweer bij deze kachels. Ze zijn superzuinig, kunnen de hele nacht doorbranden op een lading hout en ze kunnen de ruimtes die ik in dit huis heb prima verwarmen.
Het duurde een aantal dagen voordat ik de kou uit de keuken en kamer, de enige plekken waar houtkachels staan, gestookt had. Het was heerlijk om een houtkachel in de keuken te hebben. Na een aantal weken was het de enige ruimte waar ik overdag verbleef. Aanvankelijk stookte ik de kachel in de kamer maar ik zat er nauwelijks dus besloot ik op een gegeven moment die kamer maar niet langer te verwarmen.
Ik zat er zonder internetverbinding en ik moet eerlijk zeggen dat ik het nauwelijks miste. Natuurlijk had ik een stapel boeken meegenomen, ik kreeg regelmatig bezoek en twee keer bezocht ik vrienden in de buurt van Marseille. Een paar keer raakte ik ingesneeuwd voor meerdere dagen (ik kon met de auto het terrein niet af en was te lui om sneeuw te ruimen).

Tijdens dat langer durende verblijf ontdekte ik een voor mij nog onbekende traditie. In de winter wordt er Belote gespeeld, een op klaverjassen lijkend kaartspel. De rubrieken met plaatselijk nieuws in de krant laten dagelijks foto's zien van winnaars van een Belote-avond, afgedrukt met hun gewonnen prijzen. Dat blijken dus steevast hammen te zijn. Niets anders als prijs gezien.

De winnaars met hun prijzen