Spoken!!!

Juk en ik hebben heerlijk gegeten in een restaurant in Belleroche, een kilometer of zes van Belmont. Daarbij hebben we de nodige glazen wijn gedronken. Onderweg naar huis stoppen we even in het donkere bos om te genieten van een geweldige sterrenhemel. Thuis drinken we nog een glaasje bier als afzakker in de tuin bij het huis bij een klein kampvuurtje. Ik ben een beetje beneveld als ik op zolder in bed rol. Van de wijn, een opkomende griep, twijfels rond de mogelijke aankoop kan ik de slaap niet goed vatten. Ik dommel wat, ben veel wakker en luister naar de ongelooflijke stilte welke mij steeds weer verbaasd.
Op een gegeven moment hoor ik in de oorverdovende stilte die er in het dorp en het huis hangt, stemmen in de verte. Ik richt me wat op om me beter op die stemmen te concentreren. Waar komt het vandaan? Wat is er aan de hand? Ik ga rechtop in mijn bed zitten, het is pikdonker. Door het raam valt slechts een klein streepje licht vanuit het dorp. Verbijsterd ben ik als ik besef dat die stemmen niet van buiten komen maar dat het in de buurt, sterker nog ze bij het huis horen. Ik probeer me te realiseren wat ik hoor. Ik hoor leven, een aantal mensen die converseren, lopen. Dat moet ik niet hebben, een huis met spoken, denk ik. Maar dan besef ik dat er geen enkele bedreiging uit gaat van dit leven. Ik ben deelgenoot van iets wat zich ooit in dit huis heeft afgespeeld. Een wonende familie? De gevluchte Polen? Ik kan van het geroezemoes geen taal maken maar de sfeer is volledig vreedzaam.
Weer thuis vertel ik het alcohol spookverhaal smeuïg aan Liesbeth.
"Weet jij dat er geesten in het huis zijn?"
"Hoezo?" Ze kijkt me met grote ogen aan.
"Ik heb ze gehoord, dit weekend, op zolder, toen ik een beetje teut te bed lag en niet goed kon slapen." vertel ik met een lach. Ik ben te nuchter om te geloven in spoken, wijt het aan de drank. maar vind het wel een mooi verhaal.
"Weet je dat ik dat ook heb met dat huis?" zegt Lies serieus. "Ik heb al vaker dingen gehoord. Vertel er maar niks over want dat wordt toch niet serieus genomen. Maar het is een vreemd huis."