Gisteren was ik bij mijn vriend Didier en ik liet hem, niet zonder trots, het weblog zien. Bij het verhaal over de spoken keek hij me aan met een blik waaruit ik niets kon lezen.
"Ja, die spoken zitten er, die heb ik ook meegemaakt daar op zolder"
"Ah Didier, dat meen je niet. Je zit me voor de gek te houden." Ik probeer spot in zijn ogen te lezen maar ik zie het niet. Didier kan echter verschrikkelijk goed liegen. Zo speelde hij eens in en supermarkt bij de kassa dat hij kwaad op me was omdat ik iets niet mocht kopen van hem en hij deed dat zo geloofwaardig dat de cassiere overtuigd was en ik sterk ging twijfelen.
"Nee, echt Hent, ze waren er. Toen ik bij je logeerde was op een gegeven moment 's ochtends het raam open terwijl ik zeker wist dat ik het had gesloten. En mijn spullen op de kamer werden steeds verplaatst. Die spoken zitten er, zeker weten."
Ik weet niet wat ik er van moet denken. Ik denk dat hij me een loer draait.
"Ja, die spoken zitten er, die heb ik ook meegemaakt daar op zolder"
"Ah Didier, dat meen je niet. Je zit me voor de gek te houden." Ik probeer spot in zijn ogen te lezen maar ik zie het niet. Didier kan echter verschrikkelijk goed liegen. Zo speelde hij eens in en supermarkt bij de kassa dat hij kwaad op me was omdat ik iets niet mocht kopen van hem en hij deed dat zo geloofwaardig dat de cassiere overtuigd was en ik sterk ging twijfelen.
"Nee, echt Hent, ze waren er. Toen ik bij je logeerde was op een gegeven moment 's ochtends het raam open terwijl ik zeker wist dat ik het had gesloten. En mijn spullen op de kamer werden steeds verplaatst. Die spoken zitten er, zeker weten."
Ik weet niet wat ik er van moet denken. Ik denk dat hij me een loer draait.
Posts
1 opmerking:
Hoi Hent, wat super je blog te vinden.
Over spoken; geniet van die extra dimensie, geef hem wat om over te lachen als hij je het weer gelapt heeft en er zit in ieder geval ten alle tijden leven in dat mooie huis.
Groetjes
10
Een reactie posten