Buurman Maurice

Toen ik voor de technische keuring van het huis met Juk naar Belmont afreisde en de tuin inspecteerde hing Maurice over de heg. Ik had al kort kennis met hem gemaakt tijdens onze eerste week in Belmont. We schudden handen en ik stelde hem aan Juk voor.
"ça va?"
"Oui ça va."
"Et vous?"
"ça va"
"Kent hij mijn eau-de-vie", vroeg hij mij wijzend op Juk.
"Non" zei ik en daar ging hij om terug te keren met twee transparante flessen, voor een ieder een.
Ondertussen scheurde Sus door de tuin.
Maurice houdt van honden, zijn hond is vorig jaar overleden en hij wil weten wat voor ras dat nou is. Tja, dat weten wij zelf ook niet precies. Iets van een hazewind met nog wat. Maar ja, wat is nou een haas in het Frans? Konijn ken ik wel. Dus zeg ik tegen Maurice: "C'est un chien lapin de vent" (een konijnewindhond).
"Nee, dat ras ken ik niet, nooit van gehoord", zegt Maurice terwijl hij Sus na kijkt die een spurt trekt naar de muur om eventuele poesjes te verjagen.
"C'est un CGV, chien grande vitesse" zegt Juk droog. Maurice schudt bedenkelijk. Voor hem een onbekend Hollands merk.