Kraaien

Terwijl ik achter in de boomgaard mijn snoeiafval verbrand is er plotsklaps een enorme opwinding rond mijn huis. Tientallen kraaien, de hele omgeving is opgeroepen, cirkelen driftig en luid kraaiend rond mijn huis. Ach wat schattig, denk ik, ze zijn allemaal gekomen om het feestelijk uitvliegen van het nest onder mijn dak, luister bij te zetten. Niet dat ik heel blij ben met dat gedoe onder mijn leien vanwege het lawaai dat ze maken maar ik heb ze inmiddels geaccepteerd en ze broeden er jaarlijks. Inmiddels heeft een andere kraaienechtpaar aan de andere kant van het dak ook een onderkomen gevonden en aan het piepen te horen worden er ook daar kuikens grootgebracht. Ik heb mijn telefoon binnen laten liggen anders had ik een filmpje kunnen maken van het opgewonden gebeuren van de tientallen vogels rond mijn huis. Ik loop naar huis om mijn telefoon te halen om dit bijzondere feest vast te leggen. Dan zie ik Soekie op het platje liggen met 1 poot op een, naar ik aanneem,  jonge angstige kraai. Bek wijd open, hijgend. Dus geen feest, ja feest voor Soek. Ik heb de jonge kraai bevrijd en op het garagedak gezet en Soekie tijdelijk naar binnen gedirigeerd. Even later hupte de vogel van het dak in de tuin van de buurvrouw.

Uiteindelijk is het niet goed afgelopen met het beest. Later op de dag heeft Soekie de kraai toch weer te grazen genomen. Bleek er een gat in de afscheiding tussen de tuin van de buurvrouw waar Soekie doorheen is gekropen om de kraai opnieuw te grijpen. Het gat in de heg is gedicht maar het is een typisch voorbeeld van: Als de kraai gegrepen is dicht men het gat.