Tijdens een wandeling ontdekte ik in het arboretum achter het oude gemeentehuis een heleboel paddenstoelen. Omdat ik benieuwd was of ze ook eetbaar waren heb ik er één meegenomen om te laten zien aan mijn 91 jarige overbuurvrouw Yvette. Zij was direct enthousiast en vertelde me dat ze zeker eerbaar waren, pakte haar paddenstoelenboek er bij en adviseerde me er een aantal te plukken. Terwijl ik terug ging om een voorraad op te halen stond zij het door mij meegenomen exemplaar te bakken. Het was heerlijk en ik bewaarde in een schaal enkele overgebleven exemplaren om zelf te bakken. De volgende dag keek ik in mijn schaal en zag tot mijn verbijstering dat alle paddenstoelen verdwenen waren en er alleen een klein laagje zwarte drap resteerde waarin duizenden kleine witte wormpjes krioelden. Zo vies dat ik er niet eens een foto van gemaakt heb. Nu wel spijt wat dat zou mooi staan als afsluiting van dit blog.
Posts
1 opmerking:
Hallo Hent, echt een blogpost voor dit jaargetijden, mensen fotograferen paddenstoelen of houden zich bezig met wildplukken.Het begin van je verhaal vond ik heerlijk en kon de geur in de keuken van je buurvrouw bijna ruiken, wat er ‘n dag later gebeurt is past meer bij Halloween 👻
Groetjes,Ger
Een reactie posten