Irissen

 

Langs mijn muur aan de straatkant heeft Yvette, de overbuurvrouw ooit een hele bloemenborder aangelegd. Door de gemeente is dat bloemenfeest in de loop der tijd door ijverige gemeentewerkers met  bosmaaiers weggeslagen en veranderd in kort onbestemd onkruid en grassen. Het enige wat restte van de bloemenzee is een hoekje blauwe Irissen.  De gemeente gaat de komende tijd het wegdek in  het dorp vernieuwen en er is ook besloten om langs mijn muur een trottoir aan de leggen. Yvette adviseerde me de Irissen uit te graven omdat ook die verdwijnen onder het beton. Ik beb een door grassen overwoekerde border voor mijn huis leeggehaald en daar de geredde Irissen geplant. Volgens een vriend wordt het een van Goghborder. Ik heb het schilderij gegoogeld. 

Van Gogh

Pensioen en hond

Toen Sus, mijn vorige hond die zo geweldig gedijde in Belmont, overleed wilde ik, na een poosje van afscheid en Susgemis, een nieuwe hond maar moest wachten. Met mijn werk was het lastig te combineren. Afgelopen december hield mijn werkende leven op, ging ik met pensioen en was het moment daar om uit te kijken naar een nieuwe hond. Begin februari, een week voordat ik afreisde naar Belmont om er enkele maanden te verblijven vond ik Soekie, een kruisingpup labrador/berner sennen. Een geweldig beest.