De laatste jaren ben ik 'fanatiek' schaatser. Op mijn 57ste besloot ik dat het tijd werd dat ik me het schaatsen eigen ging maken en gaf ik me op voor schaatslessen op de Jaap Edenbaan in Amsterdam. Bij de eerste les was ik de slechtste van het Kneuzenklasje. Sindsdien volg ik elk winterseizoen trouw de lessen en langzaam leer ik schaatsen. Van iemand die zich aan de boarding vast moest grijpen om niet om te vallen ben ik gevorderd naar het niveau van een gemiddelde schaatser. Kan pootje over in de bochten en afgelopen weken kon ik voor het eerst aan sluiten bij een niet al te snel treintje binnenbaan. Ik denk zelfs aan de aanschaf van klapschaatsen. Niet dat dat echt nodig is maar het staat zo professioneel.
Sinds ik schaats raak ik ook steeds meer besmet door het schaatsvirus en de afgelopen maanden zocht ik naar mogelijkheden om te schaatsen in de buurt van Belmont. In de regio waar ik mijn huis heb vriest het in de winter soms flink en zouden er plekken kunnen zijn waar geschaatst kan worden.
En ik heb iets ontdekt wat ik, als er voldoende ijs is ga uitproberen. Meer dan 50 kilometer kanaal van Roanne naar Digoin. Moet ik wel toevallig daar zijn als er voldoende ijs ligt.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten